Ik vind het mooi om te zien hoe mensen uit alle lagen van de maatschappij -figuurlijk- samenkomen tegen COVID-19. Natuurlijk gaat het hier en daar mis, maar er heerst vooral een gevoel van solidariteit onder de mensen. Hier in Noord-Brabant wel in ieder geval.
Het was even wennen, geen handen meer mogen schudden, maar die onwennige periode ging snel voorbij. Wanneer je je nu verontschuldigt voor het niet schudden van iemands hand hoor je bijna steevast -alsof het al jaren een vaste groet is-: “we moeten het samen doen”.
Van alle bedreigingen die op onze maatschappij afkomen, is het uitgerekend een pandemie waardoor we minstens 1,5 meter afstand moeten houden van elkaar die zorgt dat we juist meer samenkomen, meer solidariteit tonen.
Wanneer de coronacrisis straks helemaal voorbij is, wat zou er dan nog over zijn van die solidariteit? Nemen we hem mee een nieuw “ tijdperk” in? Of verandert er juist helemaal niets?
Worden de mensen met een “cruciaal beroep” straks beter beloond? Zo is er bijvoorbeeld al jaren een actie voor een hoger minimumloon (Sta op voor 14), zou daar meer animo voor zijn wanneer we inzien dat “cruciale beroepen” vaak een loon hebben dat het belang van het werk niet reflecteert?
Mogen mensen straks meer thuiswerken dan ze tot nu mochten? Dat lijkt veel mensen prima te bevallen.
Maar ook voor het onderwijs valt er veel te speculeren. Er zullen hoogstwaarschijnlijk een aantal regelingen versoepeld worden, normaal verplichte cijfers komen wellicht te vervallen en stageperiodes zullen verkort worden. Zetten we de klok na de crisis terug, of gaan we serieus kijken naar wat er anders kan?
Met speculatie komen we nergens, maar dit soort vragen maakt interessante discussiestof. Dat kunnen we goed gebruiken, want je maakt toch minder mee wanneer je het huis (bijna) niet uit komt. Ideaal dus om met je partner te bespreken op de soms lange quarantaine-avonden, of om onder het genot van een kop koffie via een videochat te bespreken met een van je vrienden.
Ik raad iedereen aan dat ook te doen! Niet omdat het onderwerp nou zó belangrijk is, maar omdat je zo toch nog in écht contact kunt komen met je naasten.
Ironisch genoeg is het in deze tijd van solidariteit juist belangrijk om te waken voor eenzaamheid.
Volg ons: